سیداحسان عمادی را به عنوان یک روزنامهنگار میشناسیم، هرچند در سالهای اخیر چند فیلم مستند ساخته که از قضا پرمخاطب هم بودهاند. او دو سال قبل مستند سینمایی «رزمآرا: یک دوسیه مسکوت» را کارگردانی کرد که هم با موفقیتهای جشنوارهای در سینماحقیقت و هم با استقبال منتقدان مواجه شد. عمادی که از فصل 3 به جمع عوامل مستندمسابقه «خانه ما» پیوسته، یکی از دو کارگردان فصل هفتم هم بوده است. «قاب کوچک» ویژه نامه رادیو و تلویزیون روزنامه جام جم با او درباره حضور آدمهای معمولی در «خانه ما» و فرار از سلبریتیمحوری، گپ کوتاهی زده که در ادامه میخوانید:
یکی از ویژگیهای اصلی «خانه ما» این است که چهرههای شناختهشده را نمایش نمیدهد. چطور نمایش زندگی آدمهای عادی را جذاب میکنید؟
– فکر میکنم خیلی از ما این تجربه را داشته باشیم که فکر کردیم برخی از اتفاقات روزانه و به ظاهر معمولی، قابلیت و کشش تبدیل به داستان یا فیلم داشته باشند. اگر کمی در این حوزهها کار هم کرده باشید، ممکن است با برخی اطرافیان مواجه شوید که اتفاقات جالب زندگیشان را برایتان تعریف میکنند و میگویند قصهاش را بنویس یا فیلمش را بساز! میخواهم بگویم درست است که شرکتکنندههای «خانه ما» ممکن است آدمهای معمولی باشند و کارهای ویژهای نکرده باشند، اما خیلی وقتها برخی قصههای فیلمها هم از دل همین آدمهای عادی درمیآید. وقتی در جزئیات روابط زندگیشان وارد میشوید و با دقت نگاه میکنید، کلی قصههای جذاب دارند، تنش، شکست و پیروزی و روابط پرفراز و فرود دارند. به نظر من به جرات میتوان گفت این ظرفیت در زندگی هر شخصی وجود دارد، ولی وقتی قرار است بیاید جلوی دوربین، باید تغییرات کمی داشته باشد. کمی باید دراماتیزه شود و بعضی از ویژگیهای شخصیتی پررنگتر شود.
هیچوقت وسوسه نشدید که از سلبریتیها استفاده کنید؟
– راستش نه. سلبریتیها وقتی جلوی دوربین میآیند، معذوریتهای خاص خودشان را دارند. بسیار مراقب هستند که بدانند تصویری که ازشان نمایش داده میشود، چطور است. هر لحظه حواسشان هست چه کار کنند و چه بگویند.
مردم عادی هم حواسشان هست.
– بله، به نوعی همه اینطور هستند، اما سلبریتیها چون تجربه طولانیمدت حضور رسانهای داشتهاند، دیگر انگار در تمام لحظات زندگی در حال ایفای نقش هستند. ولی مردم عادی اینطوری نیستند. بخش زیادی از جذابیت «خانه ما» در فصول گذشته، مدیون کلکلها و حتی برخوردهایی بوده که در خانه شرکتکنندهها انجام شده و دوربین ما ضبط کرده. اما وقتی سلبریتیها جلوی دوربین هستند، امکان ندارد چنین اتفاقاتی بیفتد.
بیشتر شهرهایی که «خانه ما» انتخاب کرده، کلانشهر بودهاند. چرا به شهرهای کمترشناختهشده و محرومتر نرفتید؟
– چند دلیل دارد. یکی این که شهرهایی که تا به حال رفتهایم، یعنی تهران، اصفهان، شیراز، تبریز، مشهد، اهواز و رشت، شهرهای بسیار مهمی هستند و باید حتماً به این شهرها میرفتیم. دلیل دیگر، آمار خانوادههای ثبتنامی است. وقتی میخواهیم شهر هر فصل را انتخاب کنیم، به آمار خانوادههای ثبتنامکرده نگاه میکنیم. هنوز در غیر از کلانشهرها ثبتنام زیادی نداریم. وقتی آمار ثبتنامها کم است، مشکلی که پیش میآید، این است که پیدا کردن شرکتکنندههای مناسب، کار سختی میشود. ما تقریباً از هر 50-60 خانوادهای که مصاحبه میکنیم، میتوانیم روی نام یکی یا دو خانواده مکث کنیم. بنابراین در شهرهای کوچکتر، یافتن شرکتکنندههای مناسب، کار سختی است. از طرفی ما بسیاری از مراکز استان و شهرهای بزرگ را نرفتهایم. فکر میکنم تا وقتی که مراکز استان را نرفته باشیم، بعید است بتوانیم به سمت شهرهای کوچکتر برویم.
آمار یا بازخورد خاصی از بینندگان «خانه ما» داشتهاید؟
– آمار که نه، ولی بازخورد جالبی که گرفتهام این است که مردم در همه شهرهایی که رفتهایم، شناخت خوبی از «خانه ما» دارند. به محض این که میبینند دوربین و عوامل، به دنبال خانوادهای میرود، ما را میشناسند و میفهمند که از «خانه ما» هستیم. برای خود من این خیلی جالب بود که مردم اینقدر برنامه را میبینند و شناخت دارند.
برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه ما بپیوندید: