ماه رمضان امسال هم به پایان رسید.
شاید برای بعضی از ما، رمضان فقط تداعی کننده نخوردن و نیاشامیدن و سختی و … باشد، اما به گمانم رمضان، فرصتی است برای این که آدمیزاد از آن وجه حیوانی و دنیوی اش قدری فاصله بگیرد.
آنقدر زندگی های امروزی، ما را در خودشان غرق کرده اند که شاید کل زندگی مان خلاصه شود در همین راحتی و آسایش، و به قول سعدی علیه الرحمه: «خور و خواب و خشم و شهوت»…، اما خداوند فرصت های زیادی در عمرمان فراهم می کند که یادآوری کند وجهه انسانی و زیبای وجودمان را…
یکی از این فرصت ها نامش «رمضان» است… این شب بیداری ها، قرآن خواندن ها، ذکر وصلوات گفتن ها و… قرار است هدفی داشته باشد، قرار است یادآوری کند که روح آدمیزاد چیزی ورای این صورت دنیوی ست…
شاید به خاطر همین است که همه ما تجربه های زیبایی از ماه رمضان هم داریم، انگار یک وقت هایی حس های خوب و عمیقی از پستوی روحمان سرک می کشند، مهربان تر می شویم، بیشتر دقیق می شویم به اعمالمان…
ای کاش که این احساس خوب و لطیف دائمی باشد، ای کاش که حواسمان باشد خدای ما آنقدر مهربان است که هر بار با فرصتی ما را به تغییر فرا می خواند،
یک روز بهانه اش رمضان است و شب های قدر…
یک روز عرفه…
یک روز کودکی گرسنه در خیابان…
روز دیگر، پیرزن تنهای همسایه که دلش یک جفت گوش شنوا برای درددل می خواهد …
و یک روز قلب شکسته و تنهای کسی که محتاج لبخندی از طرف ماست …
از این فرصت ها در این دنیای بزرگ، فراوان است…
فرصت شناس باشیم!
عید فطر مبارک!
برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه ما بپیوندید:
