تهران شهری دوست داشتنی با مکان های تفریحی و گردشگری بسیار است. اگر تهرانی هستید و قصد گردشی نیم روزه را دارید و یا از شهری دیگر به تهران می آیید پیشنهاد می کنیم بازدید از این چند مکان قدیمی و تاریخی را از دست ندهید.
باغ و عمارت زیبای نگارستان به دستور فتحعلی شاه قاجار که در فقره ی خوشگذرانی و تفرج، سه سور به شاهان دیگر قاجار زده بود، جایی در بیرون از شهر که امروزه آن را بهارستان می نامیم، بنا شد.
در مجموعه ی نگارستان شما می توانید با تهیه ی یک بلیط از موزه ی کمال الملک که شامل آثار خود استاد و شاگردانش است و همچنین موزه ی بانو «منیر فرمانفرمائیان» و آثارش که یکی از هنرمندان چیره دست ایرانی در زمینه ی نقاشی، طراحی و تصویرگری در سطح بین المللی بودند نیز بازدید به عمل آورید. «منیر فرمانفرمائیان» تنها بانوی هنرمند زن ایرانی است که در ایران، تالار موزه به نامش ثبت شده است. همچنین بازدید از کتابخانه ای که روزی «پروین اعتصامی» شاعر بلندمرتبه ی ایرانی کتابدارش بوده است.
در فضای باز این باغ موزه هم یک کافه رستوران دایر است که می توانید در هنگام خستگی و تجدید قوا از امکانات آن استفاده کنید.
اگر یک وقت هوس کردید در تهران، سر از محله های قدیمی شهر با کوچه پس کوچه های باریک و بافتی قدیمی که عطر و بوی زندگی در خشت خشت آجرهایش جریان دارد دربیاورید، به عودلاجان سر بزنید. محله ای با چهارصد سال قدمت! نام اودلاجان یا عودلاجان را تغییریافته آو-دراجین که در زبان تاتی بومی تهران به معنی «جای تقسیم آب» است میدانند. علت نامگذاریش به این نام هم این است که در قدیم، عودلاجان محلی برای تقسیم آب بوده است.
در کوچه ی « قوام الحضور» می توانید از خانه ی معتمد السلطنه، خانه ی دبیرالملک و همچنین کوچه و خانه ی مرحوم مدرس دیدن کنید. با توقف در خانه ی مدرس و سر زدن به حوض خانه ی زیبا و دل انگیزش دقایقی را با تست شربت و دم نوش ها بگذرانید.
در ادامه ی گردش در محله ی قدیمی عودلاجان می توانید از تکیه سادات اخوی، بازارچه و حمام نواب که اتفاقا صحنه هایی از چند فیلم معروف سینمایی نیز در آن فیلمبرداری شده است، خانه ی کاظمی ها با معماری زیبا و موزه ی مردم شناسیش، امامزاده یحیی با گنبد مخروطی فیروزه ایش و البته چنار نهصد ساله اش که پس از سال ها همچنان با صلابت و استوار پابرجاست، دیدن کنید.
چه خوش که برآید به یک کرشمه دو کار
زیارت عبدالعظیم و دیدن یار
اگر در یک روز تعطیل هوس زیارت و سیاحت توأمان به سرتان زد بدانید که هر کجای تهران باشید ظرف کمتر از یک ساعت می توانید خود را به حرم عبدالعظیم حسنی (ع) برسانید.
آرامگاه و حرم شاه عبدالعظیم حسنی (ع) از قدیمی ترین و باشکوه ترین بناهای مذهبی تاریخی در ایران و شهر تهران است. شما در حین زیارت در این بارگاه مذهبی و تاریخی می توانید از مجموعه ی حرم و بازار عبدالعظیم و همچنین موزه ی آستان نیز بازدید داشته باشید.
بازار شاه عبدالعظیم یا بازار ری
اگر دلتان لک زده برای چرخیدن در یک بازار با بافت و سر و شکل قدیمی می توانید به بازار ری با قدمتی مربوط به دوره ی صفویه که در شمال آرامگاه حضرت عبدالعظیم قرار دارد بروید. انواع اجناس و خوراکی هایی نظیر ادویه ها، جوشانده های سنتی و خرما و سوهان و مانند هر بازار مشرف به حرمی انواع و اقسام سجاده های نماز و مهر و تسبیح که در صورت نیاز می توانید تهیه کرده و با خود سوغات ببرید.
حتما سری هم به کبابی های معروف و قدیمی بازار زده و بستنی و مسقطی های خوشمزه ی آنجا را هم امتحان کنید.
موزه حرم عبدالعظیم
این موزه همانند موزه های دیگر با تعداد بسیاری از آثار ارزشمند تاریخی از جمله کتاب های قرآن و کتاب های متون کهن پارسی مانند شاهنامه و سنگ قبرهای رجال قاجاری و تصاویری قدیمی از خود حرم عبدالعظیم و همچنین هدایا و مدال های ورزشی قهرمانان سرشناس، همه روزه در ساعات مشخصی پذیرای علاقه مندان است.
خوب حتما فکر کردید گشت و گذارمان در شهرری و حومه به پایان رسید. به همین زودی می خواهید شهرری را ترک کنید. صبر کنید! هنوز مانده است!
اگر دلتان هوس کباب ترکی، فلافل بغدادی و سمبوسه ی دمشقی، شاورما (غذای گوشتی مخصوص عرب ها) را کرد حتما سری به این دولت آباد بزنید تا با جزیره ای از خوراکی ها و همچنین شیرینی و باقلواهای خوشمزه ی عربی مواجه شوید.
انتهای بلوار قدس در منطقه ی دولت آّباد شهرری، محله ای قدیمی که اگر برای اولین بار به آن وارد شوید شاید تصور کنید به یک کشور عربی حوزه ی خلیج فارس وارد شده اید. ساکنین این منطقه بیشتر عرب هایی از کشورهای عراق و بعضا سوریه هستند که سال هاست به این منطقه مهاجرت کرده اند. جالب است که اکثر مردم این منطقه، با همان فرم و نوع پوشش ملی شان (لباس عربی) در این محله رفت و آمد و تردد دارند.
برخلاف تصور عموم در منطقه ی تجریش، میدان، خیابان ها و کوچه های آن از معدود نقاطی در شمال شهر هستند که از گزند و آفت برج سازی و وجود ساختمان های غول پیکر و بی قواره در امان مانده اند و هنوز تا حد بسیار زیادی بافت و شکل قدیمی خود را حفظ کرده اند.
از جاذبه های گردشگری این منطقه می توان به محله ی قدیمی دزاشیب از محله های قدیمی تهران اشاره کرد که تعداد بسیار زیادی خانه های تاریخی متعلق به شخصیت های برجسته ی علمی فرهنگی در آن قرار گرفته است. اتفاقا یکی از آن خانه باغ های قدیمی هم خانه ی مرحوم جلال آل احمد و سیمین دانشور است که در اینجا شرح حال مختصری از خانه موزه ی تاریخی این زوج ادیب را برایتان خواهیم گفت.
خانه و موزه ی سیمین و جلال آل احمد
این خانه در سال 1383 در فهرست آثار ملی ثبت و بعد از فوت سیمین دانشور به موزه ای برای علاقه مندان آنان تبدیل شد.
جلال وقتی مشغول به ساختن این خانه می شود که همسرش سیمین در دانشگاه استنفورد آمریکا مشفول به تحصیل در رشته ی زیبایی شناسی بود. خانه ای در بن بست « ارض» با آجرهای قرمز رنگ و طاق های کوتاه، بخاری دیواری، کتابخانه و… که جلال خودش طراحی آن را انجام داد و تا سال ها حتی بعد از فوتش پاتوق فرهنگی نویسندگان و شعرا و شخصیت های بزرگ علمی و فرهنگی کشور بود.
جلال در طراحی و نقشه کشی خانه اش ذوق هنری به خرج داده و فضاهای خاصی را طراحی کرده است. یکی از آنها ایوانک کوچکی است رو به حیاط که خود مرحوم آل احمد هنگام مطالعه و نوشتن به این ایوانک دنج پناه می آورده است. تمام اسباب و چیدمان وسایل زندگی سیمین و جلال با همان سبک زمان زنده بودن سیمین در این خانه، حفظ شده و به بازدید عموم و علاقه مندان درآمده است.
کوچه ذغالی ها
کوچه ای قدیمی در تجریش که در گذشته، مردم منطقه و اطراف برای تهیه ی سوخت زمستانشان، به آن مراجعه می کردند. کوچه ذغالی ها که یک جورهایی هویت این منطقه هم محسوب می شود امروزه دیگر حتی هویت خود را هم از دست داده و شما اگر گشتی در آن بزنید به جای آن همه مغازه ی ذغال فروشی، با مغازه های ابزار و آهن آلات فروشی ها مواجه خواهید شد. اما خوب، خیلی هم دست خالی نمی توانید بروید. سمنوهای خانگی کوچه ذغالی ها به ویژه سمنوی «عمه لیلا» که در تمام طول سال در این کوچه عرضه می شود در کل تجریش زبانزد است.
باغ فردوس
عمارت باغ فردوس با درخت های کهنسال و حوض و فواره و کاشی کاری های زیبایش مدت هاست به پاتوق گردشگری برای اهالی فرهنگ تبدیل شده است. عمارتی که صد و چهل سال پیش محمدشاه قصد بنای یک قصر زیبا و رویایی را در آن داشت اما اجل مهلتش نداد و بعد از آن ناصرالدین شاه با اضافه کردن زمین های اطرافش به آن، آن را به عنوان هدیه ی عروسی به دخترش فاطمه خانم بخشید.
در حال حاضر موزه ی تاریخ سینمای ایران در این مجموعه با جمع آوری چهل هزار عکس از سینمای ایران، بیش از پنج هزار جلد نشریه ی سینمایی و ابزار و ادوات سینمایی در دل این باغ تاریخی و شکوهمند با امکاناتی همچون، کافه رستوران و سالن اکران فیلم، همه روزه پذیرای علاقه مندان و گردشگران است. اگر به تجریش رفتید حتما سری هم به باغ فردوس بزنید.
برای اطلاع و استفاده از سایر مطالب ما، به کانال تلگرام خانه ما بپیوندید: